Każdy człowiek ma prawo być czasem zmęczony. Powodem zmęczenia może być wysiłek fizyczny i psychiczny, choroba, stres, depresja, zmiana pór roku. Lecz czasem pojawia się zmęczenie nie wiadomo z jakiego powodu i nie chce odejść. Sprawia, że nawet najmniejsza czynność jest męcząca. Dolegliwość całkowicie odbiera chęć działania, zabiera energię, wywołuje pocenie się organizmu przy minimalnym wysiłku, oraz sprowadza senność. Powodów do takie samopoczucia może być wiele. Może to być objaw cukrzycy, niedociśnienia, anemii, boreliozy, depresji, schizofrenii, kłopotów z tarczycą, obciążonej wątroby i trzustki, niewydolności nerek, chorego serca, stwardnienia rozsianego, albo może to być pierwszy symptom nowotworu. Lecz czasem żadna z tych chorób nie ma miejsca, a zmęczenie się utrzymuje. Po badaniach okazuje się, że jest to zespół chronicznego zmęczenia.
Pierwsze wzmianki o przewlekłym zmęczeniu pojawiły się w notatkach medycznych już w dziewiętnastym wieku. Lecz fachowe określenie dolegliwości i wpisanie jej do rejestru chorób nastąpiło dopiero w drugiej połowie dwudziestego wieku. Złe samopoczucie spowodowane zespołem przewlekłego zmęczenia może trwać kilka miesięcy, a czasem nawet dłużej. Zawsze jednak przy długo utrzymującym się zmęczeniu warto zasięgnąć porady lekarza.
Zespół chronicznego zmęczenia jest chorobą charakteryzującą się długotrwałym zmęczeniem, jak i innymi objawami współwystępującymi, które mniej lub bardziej utrudniają codzienną egzystencję. Choroba dotyka wielu osób, bo nawet do 4 % populacji świata. Zdecydowanie częściej dotyka kobiety niż mężczyzn. A zwłaszcza kobiety ambitne i aktywne, które żyją w ciągłym stresie, napięciu i pośpiechu. Zespół przewlekłego zmęczenia może pojawić się w każdym wieku u osób dorosłych, a nawet u dzieci. Choroba może istnieć samodzielnie lub też współistnieć z innymi jednostkami chorobowymi, jak zespół jelita drażliwego, depresja, migrena, alergie.
Jakie produkty żywnościowe wspomagają leczenie zespołu chronicznego zmęczenia ?
Choć dokładnie nie wiadomo co powoduje tak wielkie zmęczenie, to przypuszcza się, że winę za jego powstanie może mieć zaburzenie układu odpornościowego, albo brak równowagi hormonalnej, czy też infekcje wirusowe. Zespół przewlekłego zmęczenia może też występować z powodu braku minerałów lub witamin w organizmie. A zwłaszcza żelaza, które poza tabletkami aptecznymi możemy znaleźć w każdym kolorze porzeczek, malinach, poziomkach, jagodach, borówkach, morelach, śliwkach, jabłkach, bananach, migdałach, orzechach, gorzkiej czekoladzie, otrębach owsianych, kiełkach pszenicy, ciecierzycy, brązowym ryżu, natce pietruszki, koperku, burakach i natce, szpinaku, brokułach, pestkach dyni, szczawiu, kasie gryczanej, daktylach, figach, awokado, fasoli, soi, soczewicy.
Zespół chronicznego zmęczenia może posiadać łagodną formę i wówczas jest ledwie wyczuwalny i nie paraliżuje codziennego życia. Dotyczy to około 75 % przypadków tej choroby. Gdzie chorzy chodzą do pracy i mimo ciągłego lekkiego zmęczenia normalnie funkcjonują. Lecz choroba może również przybierać ciężką formę i wówczas powodować głęboką niepełnosprawność. Taka ciężka forma choroby dotyczy koło 25 % chorych na zespół chronicznego zmęczenia. Poza ciągłym zmęczeniem przy zespole chronicznego zmęczenia pogarsza się pamięć i koncentracja. Może wystąpić kołatanie serca, biegunka, wzdęcia, zaparcia, ból głowy, ból mięśni i stawów. A sen, który trwa wiele godzin nie przynosi poprawy samopoczucia.
Jak pomóc sobie w przypadku chronicznego zmęczenia ?
To czy faktycznie mamy dolegliwości związane z zespołem przewlekłego zmęczenia dobywa się zwykle drogą eliminacji, czyli wykluczenia innych chorób, których objawy mogą być bardzo podobne. Gdy lekarz na podstawie badań stwierdzi, że jest to zespół chronicznego zmęczenia, to najważniejsze jest uregulowanie trybu życia, zmiana diety, ruch na świeżym powietrzu, regularne posiłki, co najmniej 7-8 godzinny sen, relaks po pracy, minimalizacja stresu. Ponadto korzystanie z urlopu i wolnych dni w weekend. Nie zaszkodzi również skorzystać z psychoterapii. W przypadku dużego osłabienia organizmu zalecana jest przez lekarza dożylna kuracja witaminowa.
